Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Ξεκινώντας ... απο Καρδιάς !!

Εδώ και χρόνια ήθελα να δημιουργήσω ένα blog. Κάτι όμως με σταματούσε.
Κάποια στιγμή αποφάσισα να το ψάξω για να βρω τι ήταν αυτό. Τι ήταν; Τα εμπόδια.
Και που βρίσκονταν τα εμπόδια;
Που αλλού; Εκεί που βρίσκονται όλα τα εμπόδια κι οι περιορισμοί: στο μυαλό μου.
Και τι είδους εμπόδια ήταν αυτά;
Χμ… ήταν εμπόδια…. σύγκρισης. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο είδα ιστολόγια ατομικά και συλλογικά – όπως το Ξάνθη Φιλοσοφείν  που θαυμάζω απεριόριστα – πραγματικά εκπληκτικά κι έτσι έκρινα, δηλαδή, ο νους μου έκρινε,  ότι εγώ δεν ήμουν στο επίπεδο μιας τόσο άρτιας δουλειάς.
Η κατάληξη του συλλογισμού εύλογη: Έκανα πίσω.

Απίστευτος πραγματικά συλλογισμός! Η συνειδητοποίησή του μ’ έκανε να γελάσω. Κι όμως τόσα χρόνια με κρατούσε εκεί γιατί τον έπαιρνα στα σοβαρά…

Θυμήθηκα αίφνης την ιστορία με τον στρατηγό και τον ιπποκόμο του:
Ο στρατηγός ετοιμαζόταν για να πάει σε μια πολύ δύσκολη μάχη και ο ιπποκόμος του τον έντυνε.
Ξαφνικά όπως του έβαζε το παντελόνι, έμεινε κατάπληκτος διαπιστώνοντας ότι τα πόδια του στρατηγού, έτρεμαν.
« Στρατηγέ μου, ετοιμάζεσαι για τη μάχη και τα πόδια σου τρέμουν! Εσύ, κοτζάμ στρατηγός, φοβάσαι!;»
« Άκου ιπποκόμε μου: Μην κοιτάς τα πόδια μου που τρέμουν. Αν έτρεμαν τα δικά σου πόδια θα καθόσουν εδώ. Ενώ αν και τα πόδια μου τρέμουν, εγώ φεύγω για τη μάχη…..»

Τελικά μόνο αν χαθεί ο κόσμος κάτω από τα πόδια μας κι αρχίσουν οι αναθεωρήσεις και οι προβληματισμοί σχετικά με το ουσιαστικό και το δευτερεύον της ζωής, ίσως μόνο τότε ν’ αρχίσει κανείς να γελάει  και να μην παίρνει τίποτα στα σοβαρά – συμπεριλαμβανομένου και του παλιού του εαυτού με τις παγιωμένες πεποιθήσεις και τους φόβους του –  που μέχρι τώρα τον έλεγχαν μερικώς ή εξ ολοκλήρου….

Αν το ιστολόγιό μου συνηχεί με δικά σας κομμάτια, θα χαρώ.
Αν πάλι όχι, υπάρχουν τόσα πολλά άλλα υπέροχα ιστολόγια από τόσο αξιόλογους ανθρώπους.
Ένα καλό της εποχής που ζούμε είναι ότι έχουμε πάντα επιλογή. Μόνο που τις περισσότερες φορές το ξεχνάμε…

Α! και μια και είπα «ξεχνάμε» θυμήθηκα την αγαπημένη μου ρήση:

Ό,τι δίνεις, είναι δικό σου για πάντα.
Ό,τι κρατάς, το χάνεις!

Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν.
Αυτό το ιστολόγιο λοιπόν, σας το προσφέρω



                  ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου