Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ακόμη εδώ! Still there!



 Κάποτε μου είπαν ότι κάποιοι πνευματικοί δάσκαλοι στο Θιβέτ συνήθιζαν
να γυρίζουν ανάποδα τις κούπες τους του τσαγιού
πριν πάνε για ύπνο για να θυμούνται
την προσωρινότητα του συνόλου της ζωής.

Μετά όταν ξυπνούσαν κάθε πρωί, γύριζαν ξανά τις κούπες τους από την καλή με την χαρούμενη σκέψη: Είμαι ακόμη εδώ!

Αυτή η απλή κίνηση ήταν μια θαυμάσια υπενθύμιση ώστε να γιορτάζουν κάθε στιγμή της μέρας.






I was once told that certain spiritual masters in Tibet used to set their teacups upside down
before they went to bed each night
as a reminder that all life was impermanent.

And then when they awoke each morning they turned their teacups right side up again with the happy thought: I am still here!

This simple gesture was a wonderful reminder to celebrate every moment of the day.

Suzan Jeffers

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Το πρόβλημα και ... το ποτάμι





Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι  πρόβλημα  είναι αυτό που εσύ θεωρείς πρόβλημα.

Ότι η κάθε δυσκολία με την οποία η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους είσαι εσύ που της δίνεις χρώμα, άρωμα και γεύση.

Είσαι εσύ που τη μεγαλώνεις ή τη μικραίνεις ανάλογα με τις ανάγκες σου, εσύ που την αυξάνεις ή τη μειώνεις, την ενισχύεις ή την αποδυναμώνεις,  είσαι εσύ που της βάζεις όρια ή την αφήνεις ελεύθερη να περιφέρεται κατά τις  διαθέσεις της. Ανάλογα με τις ανάγκες σου – αυτές φυσικά που και πάλι εσύ έχεις βαφτίσει ως ανάγκες σου.

Αν για παράδειγμα έχεις ανάγκη να είσαι σημαντικός για να προσελκύσεις το ενδιαφέρον των άλλων, τότε το πρόβλημα φαντάζει  τεράστιο, σχεδόν αξεπέραστο.
Αν έχεις ανάγκη να διατηρήσεις την ισορροπία σου και την εσωτερική σου γαλήνη πάνω και πέρα από την όποια δοκιμασία, τότε το πρόβλημα  ….. δεν το κάνεις πρόβλημα.
Σκέφτεσαι απλά πως, όπως όλα,  έτσι κι αυτό θα περάσει αλλά στο μεταξύ  η συγκεκριμένη εμπειρία έχει  πράγματα να σου πει - γι’ αυτό εξ άλλου  ήρθε.   Κι όταν αυτή θα έχει κάνει τον κύκλο της,  εσύ θα είσαι πιο πλούσιος, πιο ενήλικος, πιο δυναμωμένος, πιο κατασταλαγμένος, πιο σοφός.
Έτσι μαθαίνεις να βλέπεις την εμπειρία ή αλλιώς το πρόβλημα, όχι μόνο από κοντά αλλά ταυτόχρονα κι από απόσταση. Μεγάλο μάθημα αυτό…

Μια κατάσταση μπορεί να ερμηνευτεί ως πρόβλημα
αλλά αυτό δεν είναι παρά  μια μόνο ερμηνεία.
Υπάρχουν κι άλλες πολλές ….

Ας μην ξεχνάμε ότι τα αίτια του όποιου προβλήματος  δεν βρίσκονται στο ίδιο το πρόβλημα, αλλά βαθιά κρυμμένα σε δύσβατα εσωτερικά τοπία  και συνήθως πολύ πέρα από τη δική μας κατανόηση και                « η αλήθεια δεν είναι ορατή με τα μάτια, αλλά μόνο με την καρδιά».  Έτσι και το κάθε ποτάμι ξεκινάει από πηγές άγνωστες κι ανεξάρτητες από τη συνειδητή θέλησή μας,  όμως,  το πώς διοχετεύεται και το που  εκβάλλει,  εξαρτάται κατά πολύ από μας.
Το ίδιο και το κάθε πρόβλημά μας…..

Μια κατάσταση μπορεί να ερμηνευτεί ως πρόβλημα
αλλά αυτό δεν είναι παρά  μια μόνο ερμηνεία.
Υπάρχουν κι άλλες πολλές ….



Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Η ευτυχία







Ένας βιετναμέζος συγγραφέας παρομοιάζει την ευτυχία με πεταλούδα.
«Η ευτυχία είναι κάτι πολύ όμορφο όπως μια πεταλούδα.
Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα η πεταλούδα πετάει πέρα δώθε πάνω από το πράσινο χορτάρι και τα πολύμορφα άνθη του κήπου και είναι πολύ όμορφη. Αλλά δεν πρέπει κανείς να προσπαθήσει να την πιάσει γιατί,  όταν η πεταλούδα κλειστεί μέσα το χέρι του,  τότε γίνεται απλώς ένα έντομο.»

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει ν’ αφήνουμε την ευτυχία να έρχεται και να φεύγει, όπως ακριβώς μια πεταλούδα.
Όταν έρχεται πρέπει απλώς να την απολαμβάνουμε και να προσπαθούμε να την κυνηγήσουμε.  Κι όταν φεύγει, θα πρέπει να την παρακολουθούμε ήρεμα και γαλήνια. Έτσι θα ξαναέρθει πάλι πίσω.

Αν προσπαθήσουμε να αρπάξουμε την ευτυχία και να την κρατήσουμε για πάντα, τότε θα πεθάνει στα χέρια μας.  Θα πρέπει να αφήνουμε την ομορφιά της να έρχεται και να φεύγει και να την απολαμβάνουμε όσο διαρκεί.
Αυτός είναι ο τρόπος και το νόημα της ζωής. Αυτός είναι ο δρόμος της μη προσκόλλησης.



Χελιδόνια πετούν στον ουρανό,
το νερό καθρεφτίζει την εικόνα τους.
Τα χελιδόνια δεν αφήνουν ίχνη
ούτε το νερό συγκρατεί την εικόνα τους…