Το πρόβλημα και ... το ποτάμι

Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι  πρόβλημα  είναι αυτό που εσύ θεωρείς πρόβλημα.

Ότι η κάθε δυσκολία με την οποία η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους είσαι εσύ που της δίνεις χρώμα, άρωμα και γεύση.

Είσαι εσύ που τη μεγαλώνεις ή τη μικραίνεις ανάλογα με τις ανάγκες σου, εσύ που την αυξάνεις ή τη μειώνεις, την ενισχύεις ή την αποδυναμώνεις,  είσαι εσύ που της βάζεις όρια ή την αφήνεις ελεύθερη να περιφέρεται κατά τις  διαθέσεις της. Ανάλογα με τις ανάγκες σου – αυτές φυσικά που και πάλι εσύ έχεις βαφτίσει ως ανάγκες σου.

Αν για παράδειγμα έχεις ανάγκη να είσαι σημαντικός για να προσελκύσεις το ενδιαφέρον των άλλων, τότε το πρόβλημα φαντάζει  τεράστιο, σχεδόν αξεπέραστο.

Αν έχεις ανάγκη να διατηρήσεις την ισορροπία σου και την εσωτερική σου γαλήνη πάνω και πέρα από την όποια δοκιμασία, τότε το πρόβλημα  ….. δεν το κάνεις πρόβλημα.

Σκέφτεσαι απλά πως, όπως όλα,  έτσι κι αυτό θα περάσει αλλά στο μεταξύ  η συγκεκριμένη εμπειρία έχει  πράγματα να σου πει - γι’ αυτό εξ άλλου  ήρθε.   Κι όταν αυτή θα έχει κάνει τον κύκλο της,  εσύ θα είσαι πιο πλούσιος, πιο ενήλικος, πιο δυναμωμένος, πιο κατασταλαγμένος, πιο σοφός.

Έτσι μαθαίνεις να βλέπεις την εμπειρία ή αλλιώς το πρόβλημα, όχι μόνο από κοντά αλλά ταυτόχρονα κι από απόσταση. Μεγάλο μάθημα αυτό…

Μια κατάσταση μπορεί να ερμηνευτεί ως πρόβλημα

αλλά αυτό δεν είναι παρά  μια μόνο ερμηνεία.

Υπάρχουν κι άλλες πολλές ….

Ας μην ξεχνάμε ότι τα αίτια του όποιου προβλήματος  δεν βρίσκονται στο ίδιο το πρόβλημα, αλλά βαθιά κρυμμένα σε δύσβατα εσωτερικά τοπία  και συνήθως πολύ πέρα από τη δική μας κατανόηση και                « η αλήθεια δεν είναι ορατή με τα μάτια, αλλά μόνο με την καρδιά».  Έτσι και το κάθε ποτάμι ξεκινάει από πηγές άγνωστες κι ανεξάρτητες από τη συνειδητή θέλησή μας,  όμως,  το πώς διοχετεύεται και το που  εκβάλλει,  εξαρτάται κατά πολύ από μας.

Το ίδιο και το κάθε πρόβλημά μας…..

Μια κατάσταση μπορεί να ερμηνευτεί ως πρόβλημα

αλλά αυτό δεν είναι παρά  μια μόνο ερμηνεία.

Υπάρχουν κι άλλες πολλές ….