Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Τα βασικά … των βασικών


 Άνευ αυτών το πτυχίο φαίνεται χλωμό….



Να μη θέλω να έχει ήλιο, ενώ βρέχει!
Το να ζητάω εκείνο που θέλω εγώ, ενώ ήδη υπάρχει κάτι άλλο, μοιάζει νοσηρό.

Να επιστρέφω ξανά και ξανά στο Τώρα.
Το παρελθόν είναι νεκρό, ζει μόνο στο μυαλό μου.  Το μέλλον δεν είναι παρά μια σκέψη, μια φαντασίωση  που, αν και εφόσον υπάρξει, θα υπάρξει και πάλι στο παρόν.

Να μη ζητάω το μόνιμο από το προσωρινό.
Το «για πάντα» δεν υφίσταται. Στην καλύτερη περίπτωση υπάρχει το: προσωρινά ή το: για όσο.. Στην ουσία δεν έχει νόημα να ζητάω κάτι από εκεί που δε γίνεται να το πάρω.

Στον κόσμο του κέρδους και της απώλειας, τίποτα δεν έχει
απόλυτη σημασία ή αξία. Δεν είναι τίποτα τόσο σημαντικό όπως δείχνει. Καθετί έχει σχετική σημασία και αξία.

Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

Όταν έχω συνείδηση αυτού που συμβαίνει μέσα μου, ο εξωτερικός κόσμος αποκτά μια διαφορετική ποιότητα.

Το «έξω» από μένα δεν είναι σταθερό, αλλά χαρακτηρίζεται από την απόχρωση των εκάστοτε γυαλιών μου. Καλό είναι να το θυμάμαι κάθε φορά που ετοιμάζομαι να κρίνω και να πιστέψω στην αλήθεια της κρίσης μου.

Η αλλαγή και η απώλεια είναι θέματα που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσω και να διαχειριστώ αργά ή γρήγορα.
Η προσπάθειά μου να τα αγνοήσω δε θα με γλυτώσει ούτε από την ταλαιπωρία ούτε από τον πόνο.

Δε χρειάζεται Να προσπαθώ
                        Να κάνω
                        Να έχω
                        Να αποκτώ
                             αλλά
Μόνο να Είμαι και να πηγαίνω όπου με πάει η Ροή.





Συμπέρασμα:
Ας κατεβάσω τον πήχη κι ας χαλαρώσω ως έχει!