Σύμμαχος στην .... Απώλεια;

Ρώτησα το χρόνο:
- Ποια είναι η λύση;
Κι αυτός μου απάντησε:
- Άσε με να περάσω….

Είναι όπως λένε, ο χρόνος σύμμαχος στην απώλεια;
Ίσως. Εν μέρει.
Ωστόσο ο πραγματικός σύμμαχος είναι ένας:
Η Α π ο δ ο χ ή.

Ποια η διαφορά τους;
Ο χρόνος συμβαίνει από μόνος του. Ενώ η Αποδοχή σου χαμογελάει γλυκά από μακριά και σου ψιθυρίζει:
Μολων Λαβέ!

Και τότε ανοίγεται μπροστά σου ένας καινούργιος δρόμος
προς την Ιθάκη. Ένας από τους πλέον επίπονους!
Γιατί;
Γιατί την Αποδοχή την κατακτάς, αφού όμως πρώτα σε έχει δοκιμάσει  περνώντας σε από τα 40 κύματα,
εφόσον πρέπει να της αποδείξεις
πόσο πολύ την θέλεις… πόσο σημαντική είναι για σένα….
Γιατί η Αποδοχή είναι μια ερωμένη με έναν  μόνο εραστή.
Γιατί την Αποδοχή δεν την αποκτάει ο καθένας, μα μόνο
ο πιο άξιος, ο πιο αποφασισμένος κι αυτός που είναι έτοιμος να δώσει τα πάντα γι’ αυτήν, επειδή
έχει ήδη αποκτήσει επίγνωση της μοναδικής αξίας της.

Αν τελικά καταφέρεις να της αποδείξεις ότι είσαι έτοιμος για όλα προκειμένου να την κάνεις δική σου, τότε θα σε τιμήσει μπαίνοντας επιτέλους με την  ήρεμη μεγαλοπρέπειά της στη ζωή σου, αποζημιώνοντάς σε πλουσιοπάροχα για  τους κόπους και τις θυσίες σου.
Και θα σου προσφέρει το μοναδικό δώρο που μόνο αυτή κατέχει:
Την ανεκτίμητη ευλογία της Θεραπείας. 

Της Θεραπείας από τον Πόνο της Απώλειας…..

-Λοιπόν, με ρώτησε η Αποδοχή: Ποια είναι η λύση;

Και εγώ της απάντησα:

- Γενηθήτω το Θέλημά Σου…..