Σημασία δεν έχει τι κάνεις – αν τρως, αν πίνεις, αν
πληκτρολογείς,
αν περπατάς – αλλά ο τρόπος που το κάνεις, η σχέση που έχεις
μαζί του.
Αυτό είναι η διαφορά ανάμεσα στον ψυχαναγκασμό, την ανάγκη,
την
εξάρτηση από την απλή απόλαυση και τη χαρά της στιγμής.
Και η απόσταση ανάμεσά
τους; Τεράστια! Όση από τη γη στη σελήνη!
Κι όμως … δε φαίνεται …
Αν τρως για να καλύψεις
το κενό…
Αν περπατάς για να μη
θυμάσαι…
Αν πίνεις για να
χαλαρώσεις…
Αν συναναστρέφεσαι για να καλύψεις το αγχος…
Αν πληκτρολογείς για να μη σκέφτεσαι…
Αν ερωτεύεσαι για να καλυψεις τη μοναξιά...
Αν κρατιέσαι συνεχώς απασχολημένος για να μη θυμάσαι…
Κι όλα αυτά είναι … υποκατάστατα;;!!
Εξαρτάται. Αν τα χρησιμοποιείς για τους παραπάνω λόγους, είναι.
Αλλά πως θα μπορούσες αλλιώς χωρίς υποκατάστατα; Τι λείπει;
Λείπει …. η επίγνωση, η προσοχή, η παρουσία…
Ζεις … απουσιάζοντας και υποκαθιστώντας. Το έχεις σκεφθεί ποτέ
αυτό;
Αναζητώντας τρόπους διαφυγής.
Από πού;
Από τη ζωή σου;
Από τον εαυτό σου;
Από τις επιλογές σου;
Από πού;
Απλά να ξέρεις ότι η μόνη εξάρτηση δεν είναι η ηρωίνη και αφού
δεν την έχεις μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Οι εξαρτήσεις είναι πολλές και
ύπουλες. Περιμένουν μια αδύναμη στιγμή σου για να εισβάλουν και να
στρογγυλοκαθίσουν. Μετά …. δύσκολα τις αποχωρίζεσαι, γιατί σιγά σιγα μαθαίνεις
να τις θεωρείς φυσιολογικές και να συζείς μαζί τους.
Μια και εσύ, έτσι κι
αλλιώς εξαρτημένος δεν είσαι! Είσαι ελεύθερος…..
Και; Τι μπορεί να γίνει;
Εγώ, απάντηση δεν έχω.
Ή ακόμα κι αν έχω είναι η δική μου, όχι η δική σου.
Για σένα ξέρεις εσύ, εσύ γνωρίζεις καλυτέρα από τον καθένα που
πιστεύει ότι σε ξέρει.
Όταν, αν, κάποτε δώσεις τις
δικές σου απαντήσεις στο πως μπορείς να ζεις χωρίς υποκατάστατα και εύκολες λύσεις
μιας χρήσης, τότε θα έχεις αλλάξει τον κόσμο σου για πάντα.
Και την κοινωνία μας ίσως, που τόσο το έχει ανάγκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου