Τα Xριστούγεννα του Άγιου Βασίλη

Ήταν μια όμορφη μέρα του Δεκέμβρη, ο ουρανός ήταν γαλανός και καθαρός,

οι βουνοκορφές ήταν χιονισμένες και μύριζε Χριστούγεννα!  

Στο καλύβι του  Άγιου Βασίλη όμως, είχε πέσει ησυχία. Η συνηθισμένη βαβούρα και φασαρία των χριστουγεννιάτικων ετοιμασιών δεν ακουγόταν, γιατί ο Άγιος Βασίλης είχε αρρωστήσει.

«Αχ, Θεούλη μου, τι θα πουν τα παιδιά τώρα που δεν θα λάβουν τα δώρα τους

φέτος;»   Αναρωτιόταν ο καημένος ο Άγιος Βασίλης, ξαπλωμένος στο κρεβάτι

του. 

Ξαφνικά, ένας θόρυβος ακούστηκε έξω από το σπίτι του.  Κοίταξε έξω από

το παράθυρό του και είδε τους τέσσερις ταράνδους του να τον περιμένουν

υπομονετικά όπως πάντα. Φαινόντουσαν όμως λαχανιασμένοι, λες και είχαν

έρθει από κάποιο μακρινό και κουραστικό ταξίδι.

Ο Άγιος Βασίλης πλησίασε για να δει καλύτερα τι συμβαίνει και δεν μπορούσε

να πιστέψει στα μάτια του με το θέαμα που αντίκριζε. Πίσω από τους τάρανδους

υπήρχε μια αλυσίδα από έλκηθρα γεμάτα παιδιά ντυμένα με πολύχρωμα

ρούχα.  Ένα προς ένα κατεβήκαν από τα έλκηθρα και κατευθυνθήκαν προς το

σπίτι του Άγιου Βασίλη.

Χτύπησαν την πόρτα απαλά. «Περάστε!» φώναξε ο Άγιος Βασίλης, περίεργος

να δει τι θα γίνει. Ένα μικρό κοριτσάκι μπήκε πρώτο, κρατώντας ένα μαλακό

αρκουδάκι στα χέρια του.

«Έμαθα ότι είσαι άρρωστος, γι’ αυτό σου έφερα το αρκουδάκι μου να σου κρατάει παρέα».

«Ευχαριστώ, μικρή μου Έμμα.» απάντησε ο Άγιος Βασίλης.

Ήξερε όλα τα ονόματα των παιδιών απ’ έξω.

Μετά, μπήκε ένα μικρό αγοράκι κρατώντας στα χέρια του ένα κόκκινο κουτί.

«Μάθαμε ότι δεν ήσουνα καλά, Αη-Βασίλη», είπε ντροπαλά.  «Η οικογένειά

μου, σου έπλεξε αυτή την πολύχρωμη κουβέρτα, για να είσαι ζεστά τις κρύες

μέρες του χειμώνα.»

«Σε ευχαριστώ πολύ που με σκέφτηκες, Παύλο», του χαμογέλασε ο Άγιος Βασίλης, χαϊδεύοντάς του απαλά το κεφάλι.

Ένα προς ένα ήρθαν όλα τα παιδιά, όλα με μοναδικά δώρα, για να ευχηθούν

στον Αη-Βασίλη τα περαστικά.  Μπισκότα, μοσχομυριστές πίτες, κάλτσες,

γάντια, βιβλία, πάζλ, ακόμα και μέχρι ένα μικρό χριστουγεννιάτικο δέντρο.

«Μου έφεραν τα Χριστούγεννα στην πόρτα μου!» αναφώνησε ο Αη-Βασίλης

γεμάτος χαρά. «Ελάτε! Ελάτε, να μοιραστούμε αυτά τα υπέροχα δώρα.» είπε

και μάζεψε τα παιδιά γύρω του.

«Άγιε Βασίλη, ποιό δώρο σου αρέσει πιο πολύ;» ρώτησε η Έμμα.

«Αγαπημένα μου παιδιά,» απάντησε ο Άγιος χαμογελώντας, «είναι η αγάπη και η καλοσύνη που κάθε ένα σας μου έδειξε σήμερα. Αυτό είναι το καλύτερο δώρο από όλα.»

Κοίταξε τρυφερά τα γλυκά προσωπάκια που τον τύλιγαν.

«Και αυτό, μικρά μου, είναι και το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων!»

Και με αυτά τα λόγια, έσφιξε το κάθε ένα στην αγκαλιά του.

Από την Λαβίνα Τιέν