Το λιμάνι

 

«Τα πλοία είναι ασφαλή στο λιμάνι

αλλά δεν είναι φτιαγμένα γι’ αυτό».

Είναι αλήθεια ότι το μόνο σίγουρο μέρος είναι το λιμάνι, το κάθε λιμάνι όπως καθένας το εννοεί. Το συναισθηματικό του λιμάνι, το σπίτι του… καθετί χωρίς το οποίο δεν μπορεί να ζει, να χαίρεται, να κινείται, να νοιώθει γεμάτος κι ολόκληρος.

Πόσους περιορισμούς δημιουργεί ο ανθρώπινος νους που πίσω τους κρύβεται η ανάγκη για ασφάλεια… Και πόσους συμβιβασμούς κάνει για να την αποκτήσει. Βέβαια μετά δεν είναι ευχαριστημένος – διότι τα πλοία δεν είναι φτιαγμένα για τα λιμάνια – αλλά όταν η ασφάλεια κινεί τα νήματα, η χαρά έρχεται δεύτερη….

 «Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής,

των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων….»

Ανάξιος, γιατί ποτέ δεν τόλμησα.

Η ζωή ανήκει σ’ εκείνους δέχονται την αβεβαιότητα

ως τη μόνη σταθερά στη ζωή.

Σ’ εκείνους που τολμούν.

Τολμούν να εγκαταλείψουν την ασφάλεια

και να σαλπάρουν με συντροφιά

τη Σοφία της Αβεβαιότητας.

Να ζήσουν με το Τώρα της κάθε στιγμής,

χωρίς ούτε το πριν ούτε το μετά.

Η Αιωνιότητα ανήκει σ’ αυτούς

που τολμούν να ταξιδέψουν στα ύψη και στα βάθη της.