Να ζω την κάθε στιγμή
Σε ύψος
Σε βάθος
Με πάθος.
Αλλά χωρίς ίχνος
Προσκόλλησης
Ταύτισης
Επένδυσης
Προσμονής
Εξάρτησης
Ελπίδας – για τη συνέχισή του
ή
Φόβου – για την απώλειά του.
Και ρωτάει η ανθρώπινη φύση μου:
«Πόσο εφικτό είναι όταν κάτι σε δονεί να μην νοιώσεις την παρόρμηση να πεις:
Θέλω κι άλλο….»
Και απαντάει η άλλη μου πλευρά:
«Μα …. αυτό δεν ήρθες να μάθεις;;»
Απο Καρδιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου