Συνεχίζοντας να μαθαίνω….

Έμαθα 

Να μη βάζω παγίδες στον εαυτό μου αλλά και να αποφεύγω τις παγίδες που εγώ η ίδια έχω στήσει.

Τα πάντα είναι θέμα προοπτικής και ερμηνείας.

Η τόσο παρεξηγημένη έννοια της «Απόστασης» είναι σε πολλές περιπτώσεις άκρως ευεργετική.

Όσο πιο ευρύς ο φακός παρατήρησης τόσο ορθότερη η κατανόηση.

Όταν θυμάμαι να κοιτάω πίσω από αυτό που φαίνεται, σταματάω να θυμώνω ή να λυπάμαι.

Και κάτι πολύ κοινότυπο ως και αυτονόητο ( εμ, έλα που δεν είναι και τόσο…)

                   Καθένας έχει το δικό του δρόμο.

Δεν βοηθάς κάποιον υποδεικνύοντάς του τι είναι το καλύτερο για εκείνον, μια και συχνά, καλά καλά δεν ξέρεις τι είναι το καλύτερο για σένα τον ίδιο… Πως λοιπόν μπορείς να είσαι τόσο βέβαιος για το καλό μιας άλλης ανθρώπινης ύπαρξης;;

Ο τρόπος που βλέπω Τώρα, το χθες της ζωής μου, καμιά σχέση δεν έχει με τον τρόπο που το έβλεπα τότε, όταν το βίωνα ως παρόν.

Το ίδιο ισχύει και για το πώς βλέπω το τωρινό παρόν μου σε σχέση με κάποια χρόνια αργότερα.

                                    Από Καρδιάς